تاثیر ترتیب تمرین ترکیبی (قدرتی و استقامتی) بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی در زنان سالمند

مقدمه: تمرین ترکیبی به عنوان یک مداخله توانبخشی موثر برای بهبود سلامتی در افراد سالمند توصیه شده است. هدف اصلی از انجام این مطالعه، تاثیر ترتیب تمرین ترکیبی (قدرتی و استقامتی) بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی در زنان سالمند می باشد. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی تعداد 40 نفر از زنان سالمند بازنشسته آموزش و پرورش (دامنه سنی:82/0±34/60 سال، قد: 01/0±155سانتیمتر، وزن: 89/1±72/ 71 کیلوگرم و شاخص توده بدن: 63/0±45/29 کیلوگرم بر متر مربع) به روش هدفمند انتخاب شدند و بطور تصادفی در یکی از چهار گروه : تمرین استقامتی + قدرتی (e+s) (9n=)، قدرتی + استقامتی(s+e) (10n=)، ترکیبی چرخشی (ci) (12n=) و کنترل (9n=) قرار گرفتند. کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی آزمودنیها قبل و بعد از دوره تمرینی، از طریق پرسشنامه sf-36 اندازه گیری شد. برنامه های تمرینی به مدت 8 هفته و 3 روز در هفته انجام شد. از آزمون تی وابسته جهت تغییرات درون گروهی و از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه جهت بررسی اختلاف بین گروه ها استفاده شد. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد پس از 8 هفته تمرین ترکیبی گروه ci در بعد درد بدنی افزایش معنی داری را تجربه کرد (025/0=p). در مقایسه بین گروهی در بعد درد بدنی تفاوت معنی داری بین گروه ci و کنترل مشاهده شد (011/0=p). گروه s+e در بعد سلامت عمومی افزایش معنی داری داشت (036/0=p). نتیجه گیری: با توجه به نتایج، تمرین ترکیبی با ترتیب قدرتی + استقامتی می تواند موجب بهبود بعد سلامت عمومی از کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی در افراد سالمند شود.